Werken en Wonen

Werk en wonen

Het begrip werken moet uitgebreid worden of ontdaan van de factor geld.
Per saldo is de inspanning werk, betaald of onbetaald waarbij de continuering de norm is.
Dit in tegenstelling tot het huidig systeem waarbij de financiële impuls als norm gehanteerd wordt.
Het vrij maken van dit begrip leidt tot vrijheid van de burger zijn inspanning zo in te delen dat men in zijn eigen onderhoud kan voorzien met daarnaast zijn verplichting naar bv. de verzorging kinderen of familie toe.
Voorbeeld:
Mantelzorg valt hiermee onder de inspanning die recht geeft op de belastingvrije som welk het basisinkomen geeft.
ZZP-ers moeten vrij baan krijgen en de opgeworpen drempels moeten verdwijnen.
Buitenlandse werknemers, ongeacht land van herkomst, mogen alleen werkzaam zijn in Nederland met een werkvergunning.
Dit om de registratie van buitenlandse werknemers op orde te krijgen, inzicht in de aantallen.
Maar ook om uitbuiting van goedkope buitenlandse krachten tegen te gaan.
Een permanente werkvergunning kan niet worden verstrekt.
Een buitenlandse werknemer moet jaarlijks een nieuwe vergunning aanvragen.
Permanent in Nederland blijven is mogelijk maar daarvoor zal deze werknemer het NL staatsburgerschap moeten aannemen en is pas mogelijk indien men aantoonbaar 5 jaar in het eigen levensonderhoud heeft voorzien en een “vaste” baan heeft.
Tijdelijke buitenlandse krachten betalen sociale premies maar deze worden de 1^e 5 jaar niet in de algemene middelen en werknemersverzekeringen gestopt.
(De buitenlandse kracht betaald loonheffing welke wel in de algemene middelen komen.)
Deze afdrachten worden gereserveerd en gekoppeld aan de werkvergunning.
Als een buitenlandse kracht binnen 5 jaar werkloos wordt heeft men geen recht op welke uitkering dan ook.
In dat geval moet de buitenlandse werknemer   terug naar het land van herkomst en krijgt de gereserveerde afdrachten mee waarmee men in het thuisland de kans krijgt een toekomst op te bouwen c.q. tijd krijgt een baan te zoeken.
Hiermee stimuleren wij de instroom van mensen die daadwerkelijk aan hun toekomst werken zonder deze mensen in een wirwar van duistere (uitbuiting) praktijken terecht kunnen komen.
Zo ook dat men de keus heeft tijdelijk hier te zijn om een startkapitaal op te bouwen voor terugkeer naar eigen land.
 

Uitkeringsgerechtigden moeten naar capaciteiten mogelijkheden verplicht worden een inspanning te leveren.
Het recht op uitkering vervalt direct indien men geen gehoor aan deze verplichting geeft.
Het denken, opvatting, moet veranderen van passief kijken naar het verdienvermogen c.q. werkvermogen in het eigen levensonderhoud te voorzien naar een actieve vorm waarbij de financiële opbrengst niet centraal staat maar de inspanning de norm is.
 

Wonen moet voor iedereen betaalbaar zijn en mogelijk.
Nu is dit niet mogelijk.
Om dit te realiseren is de wijziging van de HRA een voorwaarde maar ook dat de huursector hervormd wordt.
Effect van de HRA beperking is dat de huizenmarkt, huizenprijzen, gaan dalen tot de werkelijk kostprijs c.q. handelsprijs.
De invloed van de HRA strekt verder dan de teruggaaf, het heeft de prijzen opgejaagd voor zowel de koop als huursector.
Zodra de huizenmarkt, koop, gedaald is tot een relatief werkelijke som zakt ook de huurprijs omdat de huren gekoppeld zijn aan de waarde van de grond en de bebouwing.
De toeslagen die nu rond gepompt worden vervallen al bij invoering van het basis inkomen en dit wordt versterkt door een daling van de huurprijzen.
Dit werkt dus ook door voor de groep die alleen afhankelijk zijn van een uitkering.
Per saldo betekent dit dat bv. een chronisch zieke met een huurwoning een hoger besteedbaar inkomen  krijgt zonder dat de Staat de uitkering verhoogd.

De koopsector is en molensteen om de nek van Nederland in de vorm van de Nationale hypotheek schuld.
Er mogen geen leningen of hypotheken meer verstrekt worden waarop geen volledige aflossing bedongen wordt.
Deze risico’s kunnen we beperken en de mogelijkheden creëren door een Staatsbank op te richten en haar het alleenrecht op het maken van geld in de vorm van leningen en hypotheken te geven.
Zie verder “Staatsbank”  

Het zogenoemde scheefwonen is voor een deel door deze maatregel opgelost.
Voor dat deel dat blijft bestaan komt de mogelijkheid de huren inkomensafhankelijk te maken indien men onder 25% van het netto maandinkomen huurt.

Geen commentaar gevonden.